Κοινωνικό marketing – δικτύωση

Η ανάπτυξη και προώθηση του ολοκληρωμένου βιοτουριστικού προϊόντος της

περιοχής, απαιτεί την παράλληλη λειτουργία των κοινωνικών ανθρώπινων δικτύων

που διαρθρώνονται μέσα απ’ τις Κοινωνικές Συμπράξεις, στις οποίες

συγκαταλέγονται οι επιχειρήσεις, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι τοπικοί παραγωγοί,

ομάδες πληθυσμού με ανθρώπινα δίκτυα εκτός περιοχής και διακρατικά. Ο

συντονισμός των δράσεών τους και η συστημική προσέγγιση που απαιτείται

επιτυγχάνεται με τη μεταξύ τους δικτύωση.

Η δικτύωση δεν είναι μια ενέργεια αλλά μια συστηματική διαδικασία που απαιτεί

χρόνο και έχει ως βασικό της άξονα την προσφορά και την ανταλλαγή εμπειριών

και τεχνογνωσίας, σε αντίθεση με τη στενή έννοια των πωλήσεων. Πρόκειται για

έναν οργανωμένο τρόπο δημιουργίας σχέσεων αμοιβαίου οφέλους με ανθρώπους

του τομέα ενδιαφέροντος και στη συνέχεια με όσους ανθρώπους αυτοί γνωρίζουν

και συνεργάζονται.

Είναι αυτό που γίνεται μέσα απ’ τη συνολική δικτύωση που έχει το Πανελλήνιο

Παρατηρητήριο, που σημαίνει και κοινωνική οργάνωση για ένα σκοπό, δηλαδή

ανθρώπινα δίκτυα, αλλά και τα social media.

Η υιοθέτηση της στρατηγικής του κοινωνικού μάρκετινγκ στην όλη διαδικασία

προσέγγισης του κοινού στόχου όλων των εμπλεκόμενων στο βιοτουρισμό είναι

κρίσιμος παράγοντας αποτελεσματικότητας.

Το κοινωνικό μάρκετινγκ μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε οποιαδήποτε κατάσταση

στην οποία μία κρίσιμη κοινωνική συμπεριφορά είναι επιθυμητό να αλλάξει προς

μια πιο αρμόζουσα στις συνθήκες και βασίζεται στην εκούσια συμμόρφωση του

κοινωνικού συνόλου και όχι στις νομικές, οικονομικές ή καταναγκαστικές μορφές

επιρροής.

Πρόκειται για μία προσπάθεια προώθησης κάποιας επιθυμητής κοινωνικής

συμπεριφοράς με τη χρήση ενός μοντέλου στηριγμένου στην παραδοσιακή λογική

του μάρκετινγκ, έτσι ώστε να επηρεαστεί η ομάδα στόχος και να αποδεχτεί

εθελοντικά μια συμπεριφορά προς όφελος των ατόμων, των ομάδων ή και του

συνόλου της τοπικής κοινωνίας. 1

Σε όσες περιπτώσεις ο στόχος επιτυγχάνεται καθοριστικό ρόλο σε αυτή την

επιτυχία διαδραματίζει από τη μία η ενεργητική ακρόαση του κοινού και η

κατανόηση των αναγκών του και από την άλλη οι συντονισμένες δράσεις των

αρμόδιων.

1 (Εθνική Σχολή Τοπικής Αυτοδιοίκησης)